Μια πόλη στον
Καναδά το 1970 χρησιμοποιήθηκε κυριολεκτικά
ως πειραματόζωο. Η τότε κυβέρνηση
χορήγησε σε όλους τους φτωχούς στην
πόλη Ντοφίν της Μανιτόμπα ένα εισόδημα.
Η κυβέρνηση ωστόσο δεν δημοσίευσε ποτέ
τα αποτελέσματα.
Έπειτα απο
έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την
Εβελιν Φόρτζετ, κοινωνική ερευνήτρια,
διαπιστώθηκε πως το πρόγραμμα αυτό είχε
τεράστια επιτυχία προς της εξάλειψη
της φτώχειας, άρα μπορούσε να εφαρμοστεί.
Το πείραμα αυτό σταμάτησε μετά από λίγα
χρόνια, όταν το 1978 ο Καναδάς δέχτηκε
οικονομική ύφεση.
έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την
Εβελιν Φόρτζετ, κοινωνική ερευνήτρια,
διαπιστώθηκε πως το πρόγραμμα αυτό είχε
τεράστια επιτυχία προς της εξάλειψη
της φτώχειας, άρα μπορούσε να εφαρμοστεί.
Το πείραμα αυτό σταμάτησε μετά από λίγα
χρόνια, όταν το 1978 ο Καναδάς δέχτηκε
οικονομική ύφεση.
Αρχικά το
πρόγραμμα ξεκίνησε για να γίνει γνωστό
εάν τελικά οι πολίτες που είχαν βέβαιο
ένα εισόδημα, θα ήθελαν να εργάζονται.
Το αποτέλεσμα; Κανείς δεν θέλησε να
εγκαταλείψει την μέχρι τώρα δουλειά
του. Την περίοδο αυτή επίσης, μειώθηκαν
τα ατυχήματα κάθε φύσης, λιγότερες οι
επισκέψεις στα νοσοκομεία ενώ η
οικογενειακή βια είχε ελαχιστοποιηθεί.
πρόγραμμα ξεκίνησε για να γίνει γνωστό
εάν τελικά οι πολίτες που είχαν βέβαιο
ένα εισόδημα, θα ήθελαν να εργάζονται.
Το αποτέλεσμα; Κανείς δεν θέλησε να
εγκαταλείψει την μέχρι τώρα δουλειά
του. Την περίοδο αυτή επίσης, μειώθηκαν
τα ατυχήματα κάθε φύσης, λιγότερες οι
επισκέψεις στα νοσοκομεία ενώ η
οικογενειακή βια είχε ελαχιστοποιηθεί.
Ένα πείραμα που αποδείχτηκε άκρως αποτελεσματικό για την εξάλειψη της φτώχειας φέρνοντας ταυτόχρονα αισιοδοξία και καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία στους πολίτες. Το θέμα είναι πως καμία κυβέρνηση δεν έχει πραγματοποιήσει μέχρι τώρα το πρόγραμμα αυτό. Σύμφωνα με την Εβελιν Φόρτζετ, “«είναι βαθιά ριζωμένη στις συνειδήσεις των ανθρώπων η πεποίθηση ότι δεν θα έπρεπε να προσφέρουμε στους ανθρώπους χρήματα για το τίποτα”…